Landsstżrismįlanevndin - starvsskipan

Starvsskipan

fyri

landsstżrismįlanevndina

§ 1. Landsstżrismįlanevndin hevur eftirlit viš, at starv landsstżrisins veršur śtint į lógligan hįtt.

§ 2. Landsstżrismįlanevndin heldur fund regluliga, har limirnir kunnu taka upp įvķs mįl til umrųšu, sum višvķkja fyrisiting landsstżrisins ķ einum ręttarligum hųpi. Kemur landsstżrismįlanevndin ķ hesum sambandi fram į mįl, sum nevndin ynskir at taka til nęrri kanningar, bišur nevndarskrivarin avvaršandi landsstżrismann um innlit ķ mįliš og/ella um at svara įvķsum spurningum.

Stk. 2. Borgarar landsins kunnu eisini kęra til landsstżrismįlanevndina um ólógliga framferš hjį lųgmanni ella landsstżrismanni.

§ 3. Tį iš kęra er innkomin ella bišiš er um innlit ella upplżsingar ķ einum įvķsum mįli sbr. § 2, stovnsetir skrivarin eitt mįl, og mįliš veršur journaliseraš į lųgtingsskrivsstovuni. Vįttan um móttųku av kęruni veršur send kęrara.

§ 4. Nevndin tekur mįliš upp į fundi og metir um, hvųrt hetta er mįl, sum nevndin vil taka upp til višgeršar.

§ 5. Nevndin tekur ikki mįl til višgeršar, tį iš

1) nevndin ikki metir, at rķmilig grund er į fyriliggjandi grundarlagi at halda, at brot er framt į lóggįvuna,
2) mįliš višvķkur einum broti į lóggįvu į mįlsųki, sum ikki er yvirtikiš,
3) mįliš višvķkur einum broti, sum ikki hvķlir į almennum ręttarligum grundarlagi, men į privatręttarligum grundarlagi,
4) mįliš longu er avgjųrt ķ ręttarmįli ella er av slķkum slagi, at nevndin heldur taš betur hóskar seg at gera av ķ einum ręttarmįli,
5) nevndin į fyriliggjandi grundarlagi ikki metir, at ein nevndarvišgerš fer at geva eitt śrslit, sum stendur ķ mun til orkuna, nevndin skal seta av, fyri at kanna mįliš.
6) mįliš snżr seg um, at ein śtreišsla er hildin, sum ikki lógaheimild er fyri. Kęrur um slķk mįl verša send lųgtingsgrannskošarunum til vķšari višgerš.

Stk. 2. Nevndin kann velja at vķsa mįl, sum hava viš višurskiftini hjį tķ einstaka borgaranum at gera, til Lųgtingsins umbošsmann.

Stk. 3. Skrivarin ger nevndini tilmęli sambęrt stk. 1 og 2.

§ 6. Um nevndin tekur mįl upp til višgeršar, sendir skrivarin landsstżrinum mįliš til ummęlis viš eini av nevndini įsettari svarfrest. Metir skrivarin, tį iš mįliš kemur aftur, at upplżsingar resta ķ, sendir hann mįliš til endurummęlis viš serligum atliti til taš, sum ķrestar.
Stk. 2. Tį nųktandi kęruummęli fyriliggur, veršur taš sent mųguligum kęrara til višmerkingar, um kęrari er partur ķ mįlinum. Mųguligar višmerkingar frį kęraranum verša sendar landsstżrinum til višmerkingar, og mųguligar višmerkingar frį landsstżrinum verša sendar kęraranum til višmerkingar o.s.fr.

§ 7. Tį iš ummęli fyriliggur, ger skrivarin landsstżrismįlanevndini eitt upprit, sum inniheldur

1) eina frįgreišing um tęr faktisku umstųšurnar ķ mįlinum,
2) eina frįgreišing um lóggįvuna į ųkinum, og
3) ein samanburš millum lóggįvuna og faktisku umstųšurnar.

Nevndin kann eisini gera av, at uppritiš skal innihalda fyribilsnišurstųšu skrivarans ķ spurninginum um, hvųrt skrivarin heldur, at lųgmašur ella landsstżrismašur hevur framt brot į almenna ręttarliga lóggįvu.

Stk. 2. Skrivarin kann ķstašin siga frį, at hann enn heldur, at rķmilig grund er at halda, at lógabrot er framt av lųgmanni ella landsstżrismanni, men at hann heldur taš vera eina ov umfatandi uppgįvu hjį skrivaranum at gera nevndini upprit ķ mįlinum, smb. stk. 1, at hann męlir landsstżrimįlanevndini til at krevja av lųgtingsformanninum, at settur veršur ein kanningarstjóri sbr. stżrisskipanarlógini § 38. Saman viš hesum tilmęli leggur skrivarin fyri nevndina uppskot til arbeišssetning fyri kanningarstjóran.

§ 8. Tį iš landsstżrismįlanevndin fęr fyrilagt mįliš, tekur hon fyrst stųšu til, um hon heldur, at mįliš er nóg vęl upplżst, ella um skrivarin skal fįa tilvega fleiri upplżsingar.
Stk. 2. Nevndin kann eisini gera av, at hon fer at nżta heimild sķna ķ stżrisskipanarlógini, § 38, at krevja, at settur veršur ein kanningarstjóri at lżsa mįliš nęrri.

Stk. 3. Heldur nevndin, at mįliš er nóg vęl upplżst, veršur gjųrt av um nevndin eigur at hava eina stųšu til spurningin um lųgmašur ella landsstżrismašur hevur framt brot į almenna ręttarliga lóggįvu, ella um śrslitiš av mįlinum skal verša ein frįgreišing, sum ikki inniheldur nakra nišurstųšu. Slķk frįgreišing veršur send lųgmanni, viškomandi landsstżrismanni og ųllum lųgtingsmonnum.

§ 9. Um so er, at nevndin tekur ta stųšu, at lųgmašur ella landsstżrismašur ikki hevur boriš seg ólógliga at, veršur hetta frįbošaš mųguligum kęrara umframt lųgmanni ella landsstżrismanninum og mįlsvišgeršin er viš hesum endaš ķ nevndini. Metir nevndin, at mįliš hevur serligan politiskan įhuga, veršur frįbošan eisini send ųllum lųgtingsmonnum.

§ 10. Er fyribilsnišurstųša nevndarinnar, at lųgmašur ella landsstżrismašur hevur boriš seg ólógliga at, so veršur viškomandi bišin um višmerkingar til fyribilsnišurstųšu nevndarinnar og til grundgevingarnar fyri hesi fyribilsnišurstųšu.

§ 11. Tį ķ nevndin hevur fingiš tęr višmerkingar sum nevndar eru ķ § 10, ger hon sķna endaligu nišurstųšu av, hvųrt hon heldur, at óregluliga hevur veriš atboriš.

§ 12. Kemur landsstżrismįlanevndin til ta nišurstųšu, at lųgmašur ella landsstżrismašur hevur boriš seg ólógliga at, veršur hetta saman viš grundgeving nevndarinnar skrivliga frįbošaš kęraranum, lųgmanni viškomandi landsstżrismanni og ųllum lųgtingsmonnum

§ 13. Starvsskipanin fęr gildi beinanvegin.
Stk. 2. Samstundis fer śr gildi starvsskipan nevndarinnar samtykt 12. februar 1999.

Soleišis samtykt į landsstżrismįlanevndarfundi 21. september 2000

Edmund Joensen
formašur

/

Kristina Samuelsen, skrivari